Gedurfde getuigenis over werking van de krantenredactie van Het Nieuwsblad (Mediahuis-Corelio-VUM) en andere mediahuizen de voorbije decennia
Ex-collega en journalist Peter Rasking (De Tijd) schreef zopas het boek “Het einde van de krant”. Rasking is van vele “media-“markten thuis. Naar aanleiding van het einde van zijn 40-jarige journalistieke loopbaan zet hij zijn ervaringen eens duidelijk op een rij. Het einde van de papieren krant is nog niet echt in zicht, wel de langzame aftakeling en de terminus. Hij schetst vanuit zijn ervaring en oogpunt een correcte getuigenis van hoe het er aan toe ging op verschillende krantenredacties. Je zou kunnen zeggen, de ruwe kantjes van de kraamkamers van het nieuws. En tal van intriges, wantoestanden, mediafiguren en mediamakers van de voorbije decennia komen aan bod.
Dumpingcultuur
Rasking geeft in z’n boek duidelijk weer hoe het er dagelijks aan toe ging (en gaat) op de werkvloer van een redactie. Hoe destijds de mooie momenten en soms ook waanzinnige beslissingen hun weg vonden binnen een krantenredactie als Het Nieuwsblad. Hij beschrijft gedetailleerd het oude en het nieuwe leiderschap. En daarmee de vaak idiote, onlogische of pijnlijke beslissingen die volgden. En het boek vermeldt hoe tal van mega-ego’s zo snel konden oprukken en zich uiteindelijk te pletter liepen. Weer anderen bereikten achteraf topfuncties. Met naam en toenaam. Heel herkenbaar, zeker als je zelf op die werkvloer aanwezig was.
Nefast voor de gezondheid
Een waarheidsgetrouwe weergave van de bedrijfscultuur vanuit het oogpunt van een leidinggevend redacteur. En ja, beste Peter, de dt-fout op blz. 134, die hebben we ook opgemerkt! Dat heet wellicht beroepsmisvorming. En ter info: de ik-vorm hoort wel thuis op een blog!. Eindelijk een verrijkend nostalgisch werk van het medialandschap van toen en nu. Een aanhoudende stressvolle omgeving, waar burn-outs op loer liggen. Vol letterlijke dead-lines en bezaaid met dode letters. Althans als je het nuchter vanop een afstand bekijkt.
Ik las met volle betrokkenheid dit fijne boek over het “kranten”biotoop waarin ik ook jarenlang vertoefde. Ik neem nu “de tijd” om van dit puik boekje te genieten. Papier is geduldig, zegt het spreekwoord. Volgt het einde van een boek?
“Het einde van de krant”, reisverslag van 40 jaar in de journalistiek, Peter Rasking, 2019, 182 blz. , softcover, uitgegeven door Comsmart. Isbn 978-9-4638834-9-8
Andere boekentip die nog dieper en aansluitend gaat op de materie van het vorige boek:
Afscheid van een Krant (GVA)
In 1997 Verscheen het boek, “Afscheid van een krant” van Jan Veerstraeten. De neergang van een krant. Van kwaad tot erger. Over de verloedering van de berichtgeving, de achterkeuken van een bedrijf, profielverlies en frustraties van elke journalist.
240 blz. , 1997, uitg icarus, isbn 90 02 206054, niet meer in de handel.
“Portulaca oleracea” of postelein is brainfood en een echte mineralenbom met z’n vlezig blad.
